Jacek Laszczkowski

Śpiewak operowy, aktor. Edukację muzyczną rozpoczął w Państwowej Szkole Muzycznej w Białymstoku w klasie klarnetu. Śpiew studiował w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, uzyskując dyplom z wyróżnieniem. Był dwukrotnym stypendystą Ministra Kultury i Sztuki. Debiutował w Warszawskiej Operze Kameralnej w „Uprowadzeniu z Seraju” W. A. Mozarta. Jeszcze jako student zadebiutował w Wiedeńskiej Kammeroper jako Ernesto w „Don Pasquale” G. Donizettiego. W 1991 został laureatem 3 nagrody na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w Vercelli (Włochy), dedykowanym G. Rossiniemu. W 1992 wziął udział w prawykonaniu na Wyspach Brytyjskich opery „Ermione” G. Rossiniego, które odbyło się w Queen Elisabeth Hall. Koncert ten transmitowany był i nagrywany przez radio BBC 3. W 1994 brał udział w Rossini Opera Festival w Pesaro, występując w spektaklu „Semiramide”, prowadzonym przez Rogera Norringtona u boku takich gwiazd jak Cecilia Gasdia i Rockwell Blake. Równolegle studiował w Akademii Rossiniowskiej. W 1995 występował na Festiwaluu della Valle d’Itria we Włoszech uczestnicząc w światowej premierze naszego stulecia opery S. Mercadante „Caritea Regina di Spagna” wydanej na CD. W 1996 wystąpił jako solista w Mediolańskiej La Scali w operze „Gracz” S. Prokofiewa. Prowadzi bogatą działalność koncertową. Występował na wielu scenach w takich krajach jak: Hiszpania, Włochy, Francja, Holandia, Belgia, Dania, Austria, Niemcy, Anglia, Chorwacja, Słowenia… Odnosi również sukcesy jako sopranista, specjalizujący się w muzyce barokowej. Umiejętność pogodzenia głosu tenorowego z sopranowym jest niezwykłą rzadkością. Dokonał wielu nagrań dla TV, Radia oraz na płyty kompaktowe.

Występował m.in. jako: Tirinto w Imeneo Haendla, Neron w Koronacji Poppei Monteverdiego, Sesto w Giulio Cesare Haendla w Warszawskiej Operze Kameralnej, Anfione w Niobe, Regina di Tebe Agostino Steffaniego w Operze Królewskiej w Londynie – 2010.

Zagrał główną rolę w filmie Krzysztofa Zanussiego Dusza śpiewa z cyklu Opowieści weekendowe. Wystąpił również w filmie Ono Małgorzaty Szumowskiej. Na antenie TVN prowadził program rozrywkowy pt. Start w TVN-ie – meta na scenie

 

Magdalena Gruszczyńska

Absolwentka wydziału wokalno-aktorskiego gdańskiej Akademii Muzycznej (dyplom 1998) w klasie śpiewu prof.Bożeny Harasimowicz.

W czasie studiów wielokrotnie brała udział w kursach interpretacji muzyki wokalnej, gdzie jako czynny uczestnik pracowała pod kierunkiem prof.Adeli Stolte i Fedory Barbieri. W swym dorobku artystycznym posiada wiele partii sopranowych w dziełach muzyki kameralnej, oratoryjnej, od mistrzów renesansu do kompozytorów XX wieku, jak również partii operowych. W czasie studiów brała udział w przedstawieniach operowych, jako: Zuzanna w „Weselu Figara”, Pamina w „Czarodziejskim Flecie” – W.A.Mozarta oraz Małgosia w „Jaś i Małgosia” – J.Humperdinca.

Od 1997r.współpracuje jako solistka z Zespołem Muzyki Dawnej-Cappella Gedanensis, specjalizującym się w wykonawstwie muzyki dawnych mistrzów gdańskich, jak również innych perełek muzyki baroku np.: Stabat Mater-Pergolesiego, Magnificat, Pasja w/g św.Jana,św.Mateusza, Oratorium na Boże Narodzenie – J.S.Bacha.

Artystce nie jest obcy lżejszy gatunek sztuki wokalnej, jakim jest musical, min.partia Kristin w „The Phantom of the opera”, Maria Magdalena w „Jesus Christ Super Star” oraz „Evita”-A.L.Webera. Oprócz w/w repertuaru solistka wykonuje piosenki W. Szpilmana, J.Wasowskiego i J.Przybory.

Zadebiutowała szóstego grudnia 2000 roku partią II sopranu w „Credo” – K.Pendereckiego pod dyrekcją samego kompozytora z wileńskimi filharmonikami. Koncert był bezpośrednio transmitowany przez radio i telewizję.

Swoje możliwości i kunszt wokalny zaprezentowała w niełatwej partii sopranu „Requiem” – G.Verdiego, pod dyrekcją M.Nesterowicza z okazji I rocznicy śmierci Jana Pawła II, na gdańskiej Zaspie.

W 2008 r.ukazały się 2 płyty z udziałem solistki „Viva Vivaldi”-Cappella Gedanensis oraz „Missa Miseri Cordis”-Leszka Kułakowskiego.

W sierpniu 2009r. artystka miała zaszczyt wykonać partie solowe do muzyki Ennio Morricone pod batuta samego kompozytora.